ថ្នាំ​សំរាប់​លេប​បន្ត​២​អាទិត្យ​ទៀត

17 05 2012

អានផងដែរ៖ ក្រ​ហើយ​កូន​ឈឺ​ទៀត





ក្រ​ហើយ​កូន​ឈឺ​ទៀត

11 05 2012

ពេល​ណា​មិន​ឈឺ​មក​ឈឺ​ចំ​ពេល​រវល់​ចឹង​ទៀត ហ៊ឹម​…
១​ថ្ងៃ​១​បន្ទះ គ្រាន់​តែ​ឃើញ​ថ្នាំ​ចង់​សន្លប់ បើ​ជៀស​បាន មិន​ចង់​ទៅ​ពេទ្យ​ទាល់​តែ​សោះ =.=





សួស្តី​ឆ្នាំថ្មី​ ឆ្នាំ​ថោះ ពុទ្ធ​សករាជ​២៥៥៥

15 04 2011





ឥន្ទធនូ

14 01 2011


(Komaba ថ្ងៃទី១៩ខែកក្កដាឆ្នាំ២០០៩)

ពណ៌ទាំង៧របស់ឥន្ទធនូ៖





សួស្តី​ឆ្នាំ​ថ្មី​​២០១១!!!

4 01 2011

សុំទោស​ផង​រាង​មក​យឺត​ក្រោយ​គេ​បន្តិច ជាប់​រវល់​ទៅ​នេះ​ទៅ​នោះ​មិន​បាន​នៅ​ចាំ​ផ្ទះ :mrgreen:
គ្រាន់​តែ​ចង់​និយាយ​ថា​សួស្តី​ឆ្នាំ​ថ្មី​ឆ្នាំ​សាកល​២០១១!!!​សូម​អោយ​អ្នក​ទាំង​អស់​គ្នា​(រួម​ទាំង​ញ៉ុម​ដែរ)​ជួប​តែ​សំណាង​ល្អ​នា​ឆ្នាំ​ថ្មី​នេះ។





រឿងភ្ញាក់ផ្អើលមួយ…

14 11 2010

សឹង​តែ​មិន​ជឿ​សោះ រាល់​ដង​មិន​សូវ​បាន​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​វិដេអូ​ដែល​ញ៉ុម​បាន​upload​​នៅ​Youtube​ទេ ប៉ុន្មាន​​ង៉ៃ​​នេះ​ក៏​ឆែក​មើល​លេង និង​រៀប​ចំ​កែ​ចំនង​អី​វា​ឡើង​វិញ​ ស្រាប់​តែ​ឃើញ​វិដេអូ​មួយ​ដែល​មាន​ចំនង​ជើង​ថា Bad Student Fighting (upload​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៧​វិច្ឆិកា​២០០៩) មាន​ចំនួន​នៃ​ការ​ចុច​ចូល​មើល​ដល់​ទៅ​ ១៨៧៧៦ដង ជិត​ស្មើ​នឹង​​ចំនួន​នៃ​ការ​ចុច​ចូល​មើល​របស់​ប្លក់​ញ៉ុម​ដែល​បង្កើត​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៤​តុលា​២០០៩(១៩៩៨៩ដង)។ជា​ធម្មតា​វិដេអូ​ដែល​ញ៉ុម​បាន​upload​​មាន​​ចំនួន​នៃ​ការ​ចុច​ចូល​មើល​មិន​ទាំង​ដល់​៥០០​ដង​ផង ចំលែក​អី​តែ​អា​មួយ​នេះមាន​អ្នក​ចូល​មើល​អី​ក៏​ច្រើន​ម៉េះ!
Bad Student Fighting:

វិដេអូនេះត្រូវបានYoutubeលុបចោលហើយ បើចង់មើលសូមចូលទៅកាន់៖
http://smallrabbitjapan.blogspot.com/2008/11/bad-students-fighting.html





អារម្មណ៍​មួយ​នោះ​បាន​កើត​ឡើង​ជា​ថ្មី​ម្តង​ទៀត​…

17 10 2010

មិនចង់គិតទេ…មិនចង់អោយវាកើតឡើងម្តងទៀតទេ តែ​វា​នៅ​តែ​កើត​មាន​ឡើង​​ទាល់​តែ​បាន​…​វា​ហាក់​ដូច​ជា​អារម្មណ៍​មួយ​ដែល​ខ្លួន​ឯង​ហាក់​នៅ​ឯកោ​តែ​ម្នាក់​ឯង គ្មាន​អ្នក​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​…​អារម្មណ៍​ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​បាត់​បង់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​…​អារម្មណ៍​ដែល​គិត​ថា​ខ្លួន​ឯង​ជា​មនុស្ស​គ្មាន​ប្រយោជន៍​…​អារម្មណ៍​ដែល​គ្មាន​ជំនឿ​ជាក់​លើ​ខ្លួន​ឯង​ត​ទៅ​ទៀត​…​អារម្មណ៍​ដែល​ធ្វើ​អោយ​យើង​មិន​ចង់​ធ្វើ​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ក្រៅ​ពី​អង្គុយ​សោក​សៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង។ អារម្មណ៍​នោះ​វា​បាន​កើត​ឡើង​ម្តង​ទៀត​កាល​ពី​ម្សិល​មិញ​…​មិន​ដែល​មាន​អារម្មណ៍​បែប​នោះ​ជា​យូរ​មក​ហើយ​​… 😦 ប៉ុន្តែ​ឥលូវ​នេះ​អារម្មណ៍​មួយ​នោះ​បាន​បាត់​រលត់​ទៅ​វិញ​ហើយ​ ឥលូវ​ខ្ញុំ​អាច​ញញឹម អាច​សើច​ ហើយ​ជា​ពិសេស​អាច​ដេក​លក់​បាន​ស្រួល​ញ៉ាំ​ក៏​បាន​ឆ្ងាញ់​ 😀 សង្ឃឹម​ថា​អារម្មណ៍​នោះ​នឹង​មិន​កើត​ឡើង​ម្តង​ទៀត​ទេ 😉